ΠΡΟ-ΠΡΟΝΗΠΙΑ (από 3-4 χρονών)

​

Μια ολόκληρη χρονιά  στον μαγικό κόσμο των προ – προνηπίων εδώ που η φαντασία όρια δεν έχει !

​

Γεια σου,

​

Είμαι το σχολείο σου, το ‘’Πόλκα – Φροέλεν’’ και σε γνώρισα σχεδόν στα τρία χρόνια της ζωής σου, τώρα που σου γράφω είσαι σχεδόν τέσσερα και θέλω να σου πω για να θυμάσαι πάντα όλα όσα είδαμε, ακούσαμε, γευτήκαμε, αγγίξαμε, εκφράσαμε, βιώσαμε και νιώσαμε παρέα για μια ολόκληρη χρονιά που κυλήσαμε μαζί, ίσως μια από τις πιο σημαντικές της ζωής σου!

​

Από μωρό έγινες παιδί… μίλησες, κινήθηκες, ζωγράφισες, τραγούδησες, χόρεψες, έκανες φίλους, εκφράστηκες μέσα από την ψυχή σου κι εγώ ήμουν εκεί  να σε παρατηρώ, να σε βοηθάω όποτε στ’ αλήθεια το χρειάζεσαι, να χαίρομαι και να καμαρώνω  για εσένα φωτεινό μου παιδί ! 

Κάθε πρωί ερχόσουν με το κίτρινο σχολικό παρέα με τους φίλους σου. Όταν με έβλεπες το πρόσωπό σου ακτινοβολούσε από χαρά και ανταλλάσαμε την πιο όμορφη καλημέρα !

​

‘’Ελάτε να γίνουμε φίλοι, δώστε τα χέρια γερά !’’, τραγουδούσαμε κάθε πρωί όλοι μαζί για να γίνουμε κύκλος, να γίνουμε ομάδα, να πούμε ο ένας στον άλλο τα πιο δικά μας μυστικά και φυσικά να ανακαλύψουμε λίγο περισσότερο κάθε φορά από τον υπέροχο κόσμο μας.

Απ’ όλες μας τις δραστηριότητες δεν μπορούσες να διαλέξεις…

​

Θεατρικό παιχνίδι !  Το περιβάλλον της τάξης μεταμορφωνόταν κάθε φορά για να φιλοξενήσει ακόμα μια θεατρική δράση γεμάτη όνειρα και φαντασία κι εσύ έπαιρνες φόρα και έκανες μακροβούτι …έγινες σταγόνα βροχής, χιονονιφάδα, καλικάντζαρος, από κάμπια πεταλούδα και από σποράκι άνθισες μικρό μου παιδί κι έγινες το πιο μυρωδάτο λουλουδάκι! Η φαντασία σου δεν έχει όρια, αφήνεσαι στην αίσθηση του παιχνιδιού και αντιλαμβάνεσαι τόσο εύκολα όλα όσα θέλει να σε διδάξει ! Είσαι διαμάντι !

​

Ζωγραφική ! Στην αρχή σου άρεσε να πειραματίζεσαι με τα χρώματα, να τα μπερδεύεις μεταξύ τους στο λευκό σου χαρτί, όμως με τον καιρό γνώρισες τα σχήματα που πλάθουν τον κόσμο μας και σιγά σιγά με προσπάθεια και επιμονή τα κατάφερες και τα ζωγραφικά σου σχέδια απέκτησαν σχήμα και μορφή. Να ο ουρανός, ο ήλιος, ένα σπίτι , ο κήπος και πολλά χρωματιστά ολάνθιστα λουλούδια ! Μπράβο για την ψυχή που βάζεις σε ότι αγαπάς !

Τραγούδια και μουσικοκινητική ! Ρυθμός ζωηρός ή απαλός, χιλιάδες νότες, πλούσιες μελωδίες… ερεθίσματα που γαργαλούσαν τα αυτάκια σου και σε παρέσυραν σε μαγικά ταξίδια γεμάτα μουσική ! ‘’Το ελεφαντάκι’’, ‘’Τα καβουράκια’’, ‘’Το βουνό’’, ‘’Ο παγωτατζής’’, ‘’Η στροφή’’… κάποια από τα αγαπημένα σου τραγούδια που έλεγες δυνατά και ξεσήκωνες ολόκληρη τη γειτονιά ! Όμως υπήρχαν και άλλα, αυτά που δημιουργούσες  αυθόρμητα με μια μαράκα, ένα ντέφι, ένα τύμπανο ή ακόμα και με τα δυο σου χεράκια ! Ο πιο όμορφος και ζωντανός ρυθμός…  ακόμα χτυπάει στην καρδιά μου !

​

Παραμύθια ! Εκατομμύρια εικόνες είτε με ανοιχτά, είτε με κλειστά μάτια… χιλιάδες ήρωες που μας ταξίδεψαν σε συναρπαστικές περιπέτειες και μας βοήθησαν να δούμε πέρα από τον κόσμο με τα μάτια της παιδικής μας φαντασίας ! Μικρέ μου ήρωα ήσουν απολαυστικός κάθε φορά που συμπλήρωνες την δική σου ιδέα και εξέλισσες τη δράση της ιστορίας… σαν αληθινός συγγραφέας παιδικών ονείρων… ναι !

Παρέα με του αγαπημένους σου φίλους  χτίσατε πύργους και γίνατε ιππότες, περπατήσατε σε άγριες ζούγκλες και γίνατε δεινόσαυροι ή σε δάση και γίνατε λύκοι… μαζί τρέξατε σαν αστραπή, γελάσατε δυνατά και ανταλλάξατε σπουδαία συναισθήματα. Αχ πως σας χαίρομαι !

‘’Καλημέρα Ασπασία !’’, λέγαμε στην κυρία που μας έπαιζε πηλό, είχαμε ραντεβού κάθε Πέμπτη στα εργαστήρια του ζωγράφου… εκεί άκουγες με προσοχή τις οδηγίες και με τα μικρά σου χεράκια έπλαθες τις πιο φανταστικές δημιουργίες. Αεροπλάνα, σκαντζόχοιρους, ανθρωπάκια, πεταλούδες… ένα σωρό πήλινες κατασκευές που χαιρόσουν να τις βλέπεις γιατί στην καρδούλα σου ένιωθες ικανοποίηση, τι όμορφο συναίσθημα !

​

‘’Mystery box, mystery box, what’s inside the mystery box?’’, τραγουδούσαμε ζωηρά και ταξιδεύαμε μαζί στον κόσμο των Αγγλικών, εκεί που ανακαλύψαμε την άλλη γλώσσα, τα Αγγλικά ! Χαιρόσουν τόσο κάθε φορά που το μυστηριώδες κουτί μας αποκάλυπτε και κάτι καινούργιο… animals, colors, body parts, κάποια από τα ερεθίσματα που σε βοήθησαν να παίξεις με μια άλλη γλώσσα, να τη γνωρίσεις και τελικά να την αγαπήσεις !

Μεσημέρι, γύρω στη 13:00 και μετά από μια μέρα γεμάτη περιπέτειες όλοι χρειαζόμασταν ένα πιάτο ζεστό φαγητό από τα χεράκια της αγαπημένης μας κυρίας Φρόσως ! ‘’Όπως έχω εγώ τώρα φαγητό, ψωμί, νερό, έτσι όλα τα παιδάκια να έχουνε στον κόσμο αυτό’’, λέγαμε με τις ευγενικές μας φωνούλες και απολαμβάναμε το φαγητό μας όλοι μαζί, μια ομάδα δυνατή !

​

Η μέρα μας έφτανε στο τέλος της λίγο μετά το φαγητό όταν τα μάτια βάραιναν και το σώμα ήθελε για λίγο να ξεκουραστεί. Έτσι ταξιδεύαμε παρέα στο αφράτο σύννεφο του ύπνου, εκεί που έκανες όνειρα γλυκά και όταν ξυπνούσες ήθελες να μου τα πεις κι εγώ σε άκουγα με τον ίδιο ενθουσιασμό που σκέφτομαι και γράφω για εσένα τώρα !

​

Παιδί μου,

Από τα βάθη της καρδιάς μου σε ευχαριστώ για όλα όσα με δίδαξες, σου εύχομαι μια ζωή γεμάτη φως. Σε εμπιστεύομαι !

Θα είμαι πάντα εδώ, να σε θαυμάζω, να σε καμαρώνω, να είμαι το πιο περήφανο σχολείο ολόκληρης της Γης για εσένα που μεγάλωσες στην αγκαλιά μου !

Σε αγαπάω πάντα,

Το σχολείο σου!

​

Υ.Γ. Τώρα είσαι έτοιμος να πετάξεις στον συναρπαστικό κόσμο των προνηπίων…

…συνεχίζεται!

​